Paylaş
Tevbe suresinin son iki ayeti faziletleri
Question
Tevbe suresi son iki ayeti arapça ve türkçe okunuşu
Fazileti
Tevbe suresinin son iki ayetini okuyan o gün ölmezmiş. Ben okumaya başladım. 1 hafta kadar oldu. Ben bu ayetleri okumayı bırakırsam ölür müyüm?
Rivayete göre, Resulullah (S.A.V.) buyuruyor ki:
Kim bulunduğu günde Tevbe suresinin sonundaki iki ayeti okursa,o gün ölmez.
Başka bir rivayette ise ”O gün öldürülmez.”
Diğer bir rivayette ”O gün ne öldürülür, ne de madeni bir aletle yaralanır.” Geceleyin de okusa yine böyledir. Tavsiye edilen sabah ve akşam okunmasıdır.
Tevbe suresi son iki ayeti meali
- 128. Andolsun size kendinizden öyle bir Peygamber gelmiştir ki, sizin sıkıntıya uğramanız ona çok ağır gelir. O, size çok düşkün, müminlere karşı çok şefkatlidir, merhametlidir.
Allah Teala bu ayette kendi isimlerinden olan, “rauf=çok şefkatli ve rahim=pek merhametli sıfatlarını Peygamberimize de vermiştir ki, önceki peygamberlerden hiçbiri bu sıfatların ikisine birden mazhar olamamıştır.
- 129. (Ey Muhammed!) Yüz çevirirlerse de ki: Allah bana yeter. O’ndan başka ilâh yoktur. Ben sadece O’na güvenip dayanırım. O yüce Arş’ın sahibidir.
Tevbe suresi 128 129. arapça metni
لَقَدْ جَٓاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ اَنْفُسِكُمْ عَزٖيزٌؗ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرٖيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنٖينَ رَؤُ۫فٌ رَحٖيمٌ ﴿١٢٨﴾
فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللّٰهُؗ لَٓا اِلٰهَ اِلَّا هُوَؕ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظٖيمِ ﴿١٢٩﴾
Tevbe suresi son 2 ayet türkçe okunuşu
128- Lekad câekum resûlun min enfusikum azîz(azîzun), aleyhi mâ anittum harîsun aleykum bil mu’minîne raûfun rahîm(rahîmun).
129- Fe in tevellev fe kul hasbîyallâh(hasbîyallâhu), lâ ilâhe illâ hûv(hûve), aleyhi tevekkeltu ve huve rabbul arşil azîm(azîmi).
BENZER KONULAR:
Answers ( 3 )
Sevgili kardeşim ölüm ve hayat Allah’ın elindedir. İnsanın vakti yani eceli ne zaman gelmiş ise o zaman bu dünyadan göç edecektir. Tevbe Suresinin son iki ayetini okumayı bırakan kişinin öleceğine inanmak tamamen batıl inançtır.
Tevbe Suresinin tefsirine bakacak olursak;
Hz. Muhammed bir insan olarak içimizden biridir; fakat Cenâb-ı Allah onu vahiy alma ve peygamberlerin sonuncusu olma mertebesiyle onurlandırmıştır. Başka bir âyette “bütün varlıklar için rahmet” olarak nitelenen (Enbiyâ 21/107) Resûl-i Ekrem’in müminlere karşı tutumuna ve hissiyatına ağırlık verilen 128. âyette o, Allah Teâlâ’nın iki güzel ismi ile, raûf ve rahîm olarak nitelenmiştir; raûf “çok şefkatli”, rahîm “çok merhametli” demektir. Yüce Allah’ın hiçbir peygamberini kendi isimlerinden ikisiyle birlikte anmamış olduğu dikkate alınırsa onun rabbimizin katındaki derecesi ve bütün bu açıklamalara rağmen ondan yüz çevirenlerin ne büyük ziyanda oldukları daha iyi anlaşılır. İşte 129. âyette Hz. Peygamber’den bu gibi bahtsızların tutumlarından üzüntü duymaması, sadece Allah’a güvenip dayandığını hatırlaması ve onlara da bunu duyurması istenmektedir (Hz. Muhammed ve onun üstün özellikleri hakkında bk. Ahzâb, 33/40; Feth 48/29; tevekkül hakkında bk. Âl-i İmrân 3/159).
Sûre Allah ve resulünden bir bildirimle başladığı gibi, yine Cenâb-ı Hakk’ın resulü vasıtasıyla insanlığa yaptığı genel bir uyarı ile, büyük arşın sahibinin yegâne ilâh olan Allah olduğu vurgulanarak sona ermektedir (“arş” hakkında bilgi için bk. A‘râf 7/54).
Allah (c.c) razı olsun hocam. İçimde her gün bir korku olmaya başladı. Bugün okuyamayacagim ve öleceğim diye. O yüzden bırakmak istedim bu iki ayeti okumayı,bunun içinde bir istişare etmek için burada sizlere danıştım. Rabbim sizden razı olsun, cumanız mübarek olsun. Selamün aleyküm.
Tevbe Suresi, Kur’an-ı Kerim’in dokuzuncu suresidir ve Medine döneminde indirilmiştir. Surenin son iki ayeti, genellikle “müminlere duyurulacak bir beyan” olarak bilinir. Bu ayetler şöyledir:
“Kendileriyle antlaşma yapmış bulunduğunuz müşriklerden kim bir hıyanet yaparsa, onlarla yaptığınız antlaşmayı, onlarla eşit şartlarda olan başka bir toplumun yanına sığınarak bozabilirsiniz. Allah’ın ayetlerini inkar etmek suretiyle size saldıranlara karşı savaşmanız emredildiği gibi, ama eğer sabrederseniz, şüphesiz bu, sabredenler için çok daha hayırlıdır.” (Tevbe 9:4)
“Şayet sizden yüz çevirirlerse, (bilin ki) Allah sizin yardımcınızdır. O, sizinle birlikte olan müminlere kâfi gelir.” (Tevbe 9:5)
Bu ayetler, müminlerin düşmanlarına karşı nasıl hareket etmeleri gerektiğine dair önemli bir mesaj verir. Antlaşma yapmış oldukları müşriklerden biri hainlik yaparsa, müminler antlaşmayı bozabilirler. Ancak, Allah’ın ayetlerini inkar ederek savaş açan düşmanlara karşı müminlerin savaşması emredilir.
Ayetler aynı zamanda, müminlerin zorlu durumlarında Allah’ın onların yardımcısı olduğunu hatırlatır. Eğer düşmanlar yüz çevirirse, Allah müminlerin yanında olacak ve onların yardımcısı olacaktır.
Tevbe Suresi’nin son iki ayeti, müminlerin karşılaşabilecekleri zorluklar karşısında sabretmelerini ve Allah’a güvenmelerini teşvik etmektedir. İman ve sabırın önemine işaret eden bu ayetler, müminlerin ruhunu güçlendirmekte ve onları mücadelelerinde cesaretlendirmektedir.
Tevbe Suresi’nin son iki ayeti (ayet 128 ve 129) Kur’an-ı Kerim’in önemli ve anlamlı bölümlerindendir. Bu ayetlerin faziletleri ve önemi hakkında genel olarak şu noktalar söylenebilir:
Tevbe Suresi 128-129. Ayetler:
128. Ayet:
“Senin nezdinde kendi nefisleri için kaygılanan, müminlere karşı şefkatli ve merhametli bir peygamber geldi.”
129. Ayet:
“Eğer onlar seni inkâr ederlerse, Allah’a karşı sabret. Çünkü O’nun kudreti sonsuzdur ve O, yaptıklarınızdan haberdardır.”
Bu ayetlerin faziletleri ve önemi:
Peygamberimizin merhamet ve şefkatini anlatır:
Bu ayetler Peygamberimizin (s.a.v) müminlere karşı olan derin sevgisini ve merhametini ortaya koyar. Müminlerin manevi gücü ve sarsılmaz bağlılığı için ilham kaynağıdır.
Müminlere teselli ve güç verir:
Özellikle zorluklar karşısında sabretmek gerektiğini vurgular. Müminler, Peygamberlerinin sabrını örnek alarak sıkıntılar karşısında metanetlerini korurlar.
Allah’ın kudretinin büyüklüğünü hatırlatır:
Allah’ın her şeyden haberdar ve kudret sahibi olduğunu bildirir. Bu, müminlerin güven duymalarını sağlar.
Güven ve umut aşılar:
Müminlerin zorluklar karşısında umutsuzluğa kapılmamaları, Allah’a dayanarak yollarına devam etmeleri gerektiğini bildirir.
Gecenin son iki ayeti olarak genellikle dualarda okunur:
Manevi huzur ve teselli için bu ayetler özellikle sıkıntılı zamanlarda okunup dua edilir.
Eğer bu ayetlerin meali, tefsiri veya bu konuda daha detaylı bilgi istersen, sana daha kapsamlı açıklamalar da yapabilirim. Senin özel olarak ilgilendiğin bir yön var mı?