Hz. Peygamber’in (s.a.v.) evli ya da dul olarak zina edenlere taşla öldürmeyi (recmi) emrettiği, manevi mütevatir seviyesine ulaşan hadislerle sabittir. Bu konu hakkında (birkaç kişi hariç) ihtilaf eden çıkmamaştır. Ehl-i sünnet alimleri recmin vücudu hakkında ittifak etmişler. Kabul etmeyenler ise Mutezile ve Hariciler fırkasıdır.
Recm cezasında kıyasa göre yüz celde (değnek) olması gerekirken recm (taşla öldüme) olduğunda yüz değnek ile amel edilmemiştir. Çünkü nasıl olsa taşlı öldürülecektir.
Recm konusunda, hükmü baki, lafzı mensuh bir ayet nakledilmektedir :
Abdullah b. Abbas (r.anhuma), Ömer b. Hattab’ın (r.a.) hutbede iken şöyle dediğini rivayet etmiştir:
“Cenab-ı Allah (c.c.) Muhammed’i (s.a.v.) hak ile göndermiş ve O’na (s.a.v.) Kitab’ı indirmiştir. Recm ayeti de O’na indirilen ayetlerdendi. Bizler bu ayeti okuduk, ezberledik ve anladık. Hz. Rasulullah (s.a.v.) recmi uyguladı. O’ndan (s.a.v.) sonra biz de uyguladık. Korkarım zaman geçince birileri çıkıp:
“Biz Allah’ın (c.c.) kitabında recmi bulamıyoruz.” 7 der ve Allah’ın (c.c.) indirdiği bir farzı terk ederek, sapıklığa düşerler.
Şüphesiz recm Allah’ın (c.c.) Kitab’ında, evli olmak, şahit, gebelik ya da ikrar bulunmak şartıyla, zina eden kimse aleyhine bir haktır.8
(7) Günümüzde de malesef ‘aydın ve İslami yazar’ adı altında, kim oldukları, neyin peşinde oldukları, kimin için çalıştıkları belli olmayan kişiler çıkıyor ve İslam’da recm yoktur.’ diyor. Allah (c.c.) bu fitnecilerin tuzak ve hilelerinden bizi korusun.
(8) Buhari Kit. Hudud: 1; Müslim Kit. Hudud, hn: 15.
Hz. Ömer’in (r.a.) söz ettiği, lafzen mensuh olan ayet şöyledir:
“İhtiyar erkekle ihtiyar kadın zina ederlerse, onları recmedin.” 9
Hz. Ömer’in (r.a.) bunu, Medine minberinde söylemesi, içlerinde de birçok ashab-ı kiramın bulunması ve hiç birisinin aksine bir görüş ortaya atmamasından dolayı recm icma meselesi haline gelmiştir.10
Kur’an’da tilavet olunmayan lakin hükmen kalan recm ayeti hakkında Hz. Ömer (r.a.) şöyle demektedir:
“Eğer insanlar, ‘Ömer Allah’ın (c.c.) Kitab’ına ilave yaptı.’ demeyecek olsasalar, bu ayeti mushafın haşiyesine yazardım.”11
(9) Muvatta, İmam Malik, Kit. Hudud, hn: 10; İbn-i Mace, Kit. Hudud, hn: 9; Müsned Ahmet b. Hanbel: 5/132, 183.
(10) eş-Şevkani, Neylü’l-Evtar: 7/100; Ahmet Davudoğlu, Sahih-i Müslim Terceme Şerhi: 8/350 İstanbul, 1978.
(11) es-Serahsi, el-Mebsut: 11/37, Beyrut, 1398/1978.

Deliller :

a. İşverenin eşiyle zina eden bekar işçiye yüz değnek ve bir yıl sürgün cezası, kadına ise recm cezası verilmiştir:
Ebu Hüreyre (r.a.) ile Zeyd b. Halid el-Cüheni’den (r.a.) nakledildiğine göre, zina eden kadının kocası ile zina eden işçinin babası Rasulullah’a (s.a.v.) başvurarak bu konuda Allah’ın Kitabı ile hüküm vermesini istemişlerdir. İşçinin babası şöyle dedi:
“- Benim oğlum bu adamın yanında işçi idi. Onun hanımıyla zina etti. Bana oğlum için recm gerektiği haber verildi. Ancak ben onun adına yüz koyunla bir cariye fidye verdim. Bu arada bilenlere danıştım. (Oğlum evli olmadığından) Ona yüz değnekle bir yıl sürgün cezası, bunun karısına ise recm cezası gerektiğini haber verdiler.”
Bunun üzerine Hz. Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:
“-Nefsim elinde olan Allah’a (c.c.) yemin ederim ki, aranızda Allah’ın (c.c.) Kitabı ile hükmedeceğim. Cariye ve koyunlar geri iade edilecek, oğluna yüz değnekle bir yıl sürgün gerek. Ey Üneys!12 Sen de bu adamın karısına git. Zinasını itiraf ederse, onu recmet.”
Üneys (r.a.) kadına gitmiş ve kadın suçunu itiraf etmiş. Hz. Peygamber’in (s.a.v.) emri üzerine de recmedilmiştir.13
(12) Hadiste geçen Üneys’in, İbn-i Dahhak ya da İbn-i Mürşid olduğu vurgulanmıştır.
(13) Buhari Kit. Hudud: 3, hn. 3846; Kit. Vekalet:13; Müslim, Kit.
Ebu Hanife’ye (r.aleyh) göre, yüz değnek yanında bir yıl sürgün, ayete ilave niteliğinde olup, ayet inince bu ilave kısmı neshedilmiştir. Ancak islam devlet başkanı, bu cezayı tazir olarak verebilir (daha önce geçmişti.)
b. Zinasını dört defa ikrar eden Maiz’in (r.a.) recmedilmesi:
Maiz b. Malik (r.a.), Hz. Peygamber’e (s.a.v.) gelerek,
“Beni temizle.” dedi. Hz. Peygamber (s.a.v.):
“Yazık sana. Çık git, Allah’a (c.c.) tevbe isiğfar et.” buyurdu. Maiz (r.a.) pek uzaklaşmadan geri döndü ve:
“Ey Allah’ın Rasul’ü (s.a.v.)! Beni temizle.” Hz. Peygamber (s.a.v.) , üç defa daha geri gönderdi. Dördüncü ikrarda:
“Seni hangi konuda temizleyeyim?” diye sordu. Maiz (r.a.):
“Zinadan.” dedi. Hz. Peygamber (s.a.v.):
“Bunda akıl hastalığı var mıdır?” diye sordu. Böyle bir rahatsızlığın olmadığını söylediler.
“Şarap içmiş olabilir mi?” diye sordu. Bir adam kalkıp içki kontrolu yaptı. Ondan şarap kokusu tespit edemedi. Hz. Peygamber (s.a.v.) tekrar:
“Sen zina ettin mi?” diye sordu. Muaz (r.a.):
“Evet.” cevabını verdi. Artık emir buyurdular ve Maiz (r.a.) recmedildi.
Recmden sonra O’nun (r.a.) hakkında sahabiler iki kısma ayrıldı. Bir bölümü Maiz’in (r.a.) helak olduğunu, başka bir grup ise O’nun (r.a.) en faziletli tevbeyi yaptığını söylediler. Bu farklı yaklaşım üç gün sürdü. Daha sonra yanlarına gelen Rasulullah (s.a.v.):
“Maiz b. Malik için dua edin.” buyurdu.
“Allah (c.c.) Maiz’i (r.a.) mağfiret eylesin.” dediler. Hz. Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurdu:
“Maiz (r.a.) öyle bir dua etti ki, bu tevbe bir ümmet arasında paylaştırılsa, onlara yeterdi.”14
(14) Müslim, Kit. Hudud hn: 22; eş-Şevkani Neylü’l-Evtar: 7/95, 109; ez-Zeylai, Nasbu’r-Raye: 3/114.
c. Gamidiyeli evli kadının, zinadan dolayı recmedilmesi :
Maiz’in (r.a.) recmedilmesinden kısa bir süre sonra Ezd Kabilesi’nin Gamid kolundan bir kadın geldi ve:
“Ey Allah’ın elçisi (s.a.v.)! Beni temizle.” dedi. Hz. Peygamber (s.a.v.):
“Yazıklar olsun sana. Çık, git. Allah’a (c.c.) tevbe ve istiğfar et.” dedi. Kadın:
“Beni, Mazi’i (r.a.) çevirdiğin gibi geri çevirmek istiyorsun.” dedi. Hz. Peygamber (s.a.v.):
“Sana ne oldu?” diye sordu. Kadın, zinadan dolayı kendisinin gebe olduğunu söyledi. Bunun üzerine:
“Sen mi?” buyurdu.Kadın:
“Evet.” dedi. Hz. Peygamber (s.a.v.):
“Doğuruncaya kadar git.” buyurdu. Kadının bu arada geçimini, Ensar’dan bir adam üstlendi. Daha sonra Hz. Peygamber”e (s.a.v.) gelerek:
“Gamidli kadın doğurdu.” dedi. Çocuğun bakımını biri aldı ve kadın recmedildi.15

Recm cezasını inkar edenler hadisleri kökten reddeden kişilerdir
bu sapıklar dışında recm cezasını inkar eden olmamıştır çünkü 4 mezhep imamı icma etmiştir