Maruf Ne Demek? Kısa bilgi
Sözlükte; bilinen, tanınan, iyi muamele, tatlı dil, ihsan ve İslâm’ın hoş gördüğü her şeydir. Dinî terim olarak Ma’ruf; İslâm’ın hükümleri, genel prensipleri ve emirleri uyarınca yapılması ve söylenmesi gereken her söz ve fiildir. Isfehânî’ Ma’rufu: “Akıl ile dinin hoş ve uygun gördüğü her amelin adı”, Râzî; “Allah’a îmân”, Hamdi Yazır ise “Muktezây-ı din olan tâatullah” olarak tanımlamışlardır. İyiliği emretmek bütün peygamberlerin ortak görevidir. Çünkü her peygamberin risaletini kavmine tebliğ zorunluluğu vardır. Böylece iyiliği emretme görevi nübüvvetin odak noktasını oluşturmuştur. Nitekim şu âyetler de iyiliği emretmenin önemini vurgulamaktadır. “Sizden, hayra çağıran, iyiliği emredip kötülüğü meneden bir topluluk bulunsun. İşte onlar kurtuluşa erenlerdir.” (Âl-i İmrân, 3/104) “Siz, insanların iyiliği için ortaya çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz. İyiliği emreder, kötülükten meneder ve Allah’a inanırsınız.” (Âl-i İmrân, 3/110), “Uygun olanı emreden, fenalığı yasaklayan ve Allah’ın yasalarını koruyan mü’minleri de müjdele.” (Tevbe, 9/112) “İyilik ve fenalıktan sakınmakta yardımlaşın, günah işlemek ve aşırı gitmekte yardımlaşmayın.” (Mâide, 5/2).
Diyanet kavramlar sözlüğü
Maruf Sözcüğünün Anlamı Nedir?
Arapça kökenli bir kelime olan Maruf kelimesi bilmek idare etmek tanımak anlamında kullanılan bir sözcüktür. Arapça dilinde aklın ve dinin hoş gördüğü şeyleri İhsan iyilik anlamına gelen bir kelime olarak da ifade edilebilmektedir.Maruf ifadesi Kuranı Kerim’de yaklaşık olarak 30 yerde kullanıldığı kabul edilmektedir. Kuranı Kerim’de Maruf kelimesi açık belirgin ifadeler için kullanıldığı görülmektedir.
Answer ( 1 )
MA’RUF
Maruf, arapçada bilmek, tanımak, düşünerek kavramak anlamındaki irfan kökünden gelir. Sözlükte bilinen, tanınan, benimsenen şey, manasında kullanılır.
Aklın ve şeriatın bildirmesi ile tanınan, her güzel harekete verilen isimdir. İyiliği ve güzelliği bilinen, tecrübe edilen, faydası görülen, akıllı insanlarca hoş görülen söz, davranış ve geleneklerin tümüdür131. Dinin yapılmasını gerekli gördüğü (vacip) veya tavsiyeye şayan bulduğu (mendup) hususları kapsar.
Kur’an ve hadiste, iyi ve doğru olarak kabul edilen inanç, düşünce ve davranışlara tek kelime ile işaret edilmek istendiğinde en çok maruf kelimesi kullanılır. Eski arap edebiyatında da ma’ruf kelimesi, cömertlik ve ikram anlamında kullanılmıştır. Bu kullanım İslami dönemde de devam etmiştir. “Size ma’ruf getirene karşılık veriniz.”
İbn Manzur, “maruf, münkerin zıddıdır, insanın faydalı bulduğu, hoşlandığı, memnun olduğu şeydir” der.
İbn Manzur, “bu kavram, iyi, güzel fiiler için kullanılmaktadır, hadislerde de sık sık geçen bu kelime, Allah’a itaat sayılan, O’na yaklaşmayı sağlayan, insanlar için iyilik olarak kabul edilen ve şeriatça değer verilen bütün güzel tutum ve davranışları ifade eder” der.
Ayrıca bu kavramın genellikle insanlar arasında iyi bilinen, tanınan benimsenen, görüldüğünde yadırganmayan tutum ve davranışları da içerdiğini belirtir. İnsanın kendisi ile sükun bulduğu iyiliktir de denir.