Herkese hayırlı geceler,benim sorum şu şekilde ben evli bir kadına aşık oldum fakat daha önceden beri tanışmışlığımız yok.Ayrı şehirlerde yaşıyoruz ben bugüne kadar birçok kere aşık oldum fakat bu kadında farklı bir durum hissediyorum.Öncelikle dua etmek nasip oldu,her gece dua ediyorum,esmalar çekiyorum doğrusu bundan önce böyle birşey yoktu.Sevdamı da kimseye belli etmemeye çalışıyorum sizce bunun hükmü nedir ? Acaba duaya devam etmelimiyim ?

Evli evsiz her gördüğümüze takılırsak vay halimize…
Bu geçici bir hevestir, başkasının sizi yapılmasını istemediğini siz başkasına yapmayınız. Unutmayın siz ne yaparsanız aynısı başınıza gelir.
Tövbe edin ve asla başkasının namusuna bakmayınız

Esma ve zikir ne için anlamadım? Allah bu belayı def etsin diye ise devam edin fakat nasiip olsun diye zkir yapıyorsanız buna devam ettikçe Allatan uzaklaşırsınız

Bir genç çıkageldi ve çok saygısızca:

“Ya Resulallah! Ben felanca kadın ile arkadaş olmak istiyorum, onunla zina yapmak istiyorum.” dedi. Ashab-ı Kiram, bu durumdan çok öfkelendiler. İçlerinden gazaba gelerek genci dövmek ve huzuru Resulullah’dan çıkarmak isteyenler oldu. Bazıları bağırıştılar. Çünkü genç çok hayasız konuşmuştu.

Sevgili Peygamberimiz (asv) “Bırakın o genci buyurdu.” Resulullah (asv), genci yanına çağırdı, dizinin dibine oturttu. Gencin dizlerini kendi mübarek dizine değdirecek bir şekilde oturttu ve:

“Ey genç, birinin annenle bu kötü işi yapmasını ister misin? Bu çirkin hareket hoşuna gider mi?” diye sordu. Genç hiddetle:

“Hayır Ya Resulallah.” diye cevab verdi. Resulallah:

“Öyle ise o çirkin işi yapacağın kimsenin evlatları da bundan hoşlanmazlar.” Sonra:

“Peki, bu çirkin işi senin kız kardeşinle yapmak isteseler, sever misin?” diye sorduklarında genç :

“Hayır, asla!” diyerek hiddetleniyordu.

“Şu halde insanlardan hiç kimse bu işi sevmez buyurdu.” Sonra Hz.Peygamber (asv) mübarek elini bu gencin göğsüne/omuzuna koyarak şöyle dua etti:

“Allah’ım! Sen bu gencin kalbini temiz kıl. Namusu ve şerefini muhafaza eyle ve günahlarını da bağışla.”

Genç, Resulallah (asv)’ın huzurundan ayrıldı. Bir daha günah işlemediği gibi böyle bir kötü düşünce aklından bile geçmeden yaşamış! (Müsned, V. 256- 257)