Şeytanın vesveselerinden korunma yolları ve duası

İslam dini, şeytanın insanlar üzerinde mutlak manada hâkimiyeti bulunduğu ve onlara istediğini yaptırdığı şeklindeki bir anlayışı reddeder. Çünkü Kur’an’da şeytanın gücünün sınırlı, hile ve tuzaklarının ise zayıf olduğu haber verilmektedir (bk. en-Nisâ 4/76). Dolayısıyla şeytan ne yaparsa yapsın, hayatını Allah’ın buyrukları doğrultusunda yaşayan, O’nun rızasını kazanmak için çabalayan müminler üzerinde hiçbir etkisi yoktur: “(Haydi) onlardan gücünün yettiği kimseleri sesinle baştan çıkar; atlılarını, yayalarını toplayıp onların üstüne yürü; mallarını ve çocuklarını yönetmekte onlara ortak ol ve onlara vaatlerde bulun; şeytanın onlara vaadi, aldatmadan başka bir şey değildir! Elbette kullarım üzerinde senin zorlayıcı bir gücün yoktur.

Vekil olarak rabbin yeter!” (el-İsrå 17/64-65). Kısacası, samimiyetle Allah’a inanan ve ibadet eden ihlaslı insanlar şeytanın iğvâsından kendilerini korumuşlardır (el-Hicr 15/40; en-Nahl 16/99 100; el-İsra 17/65; Sebe 34/21). O halde şeytanın bütün mahareti insanların zaaflarını kullanmak, vesvese ve kuruntular verip tahrik etmek ve kendi yoluna çağırmaktan ibarettir (İbrâhim 14/22); ona uyup uymamak ise kişinin elinde olan bir şeydir. Dolayısıyla insanların yaptıkları kötülükler için şeytanı bahane etmeleri gerçekçi olmayıp Allah katında da herhangi bir değeri yoktur.

Mamafih Hz. Peygamber’in “Şeytan kanın (damarlarda) dolaştığı gibi insanın içinde dolaşır” (Buhâri, “Ahkâm”, 21, “Bedü’l-halk”, 11; Müslim, “Selam”, 23; Ebů Dâvůd”, “Sıyâm”, 79) hadisinin de gösterdiği üzere, sürekli şeytanın vesveselerine açık olan insan bir anlık gafletle onun iğvâsına kapılabilir. Bundan dolayı Kur’ân-1 Kerim insanlara şeytanın iğvâsından korunmak için daima Allah’a sığınmasını tavsiye etmiştir: “Şeytan seni kışkırtacak olursa hemen Allah’a sığın. Çünkü O her şeyi duyan, her şeyi gerçek mahiyetiyle bilendir” (Fussılet 41/36); “Takva sahipleri, şeytanın etkisini içlerinde hissettiklerinde, hemen ne olup bittiğini düşünür ve gerçeği görecek hale gelirler” (el-A’râf 7/201). Hz. Peygamber de, “Kim (şeytanın vesvesesini) hissederse taşlanmış ve kovulmuş şeytandan Allah’a siginsin” (Tirmizi, “Tefsirü’l-Kur’ân”, 2/36) buyurarak bu hususu teyit etmiştir. Ayrıca o, şeytanın kötülüklerinden korunmak için kelime-i tevhidi söylemeyi, başta Ayetu’l-kürsi ve Haşr süresinin son üç ayeti olmak üzere Kur’an okumayı tavsiye etmiştir (Buhari, “Bed’ü’l-halk”, 11; Müslim, “Salātü’l-müsafirin”, 212; Tirmizi, “Fezâilü’l-Kur’ân”, 22). Kur’ân-ı Kerim’in son süreleri olan Felak ve Nås sûrelerine, başta şeytan olmak üzere her türlü kötülükten kendilerine sığınılan mânasında “muavvizeteyn” denilmektedir.

Hz. Peygamber, ailesinde veya kendisinde bir rahatsızlık hissettiğinde, ayrıca gece yatmadan önce her türlü kötülükten korunmak amacıyla bu iki süreyi okurdu (Buhāri, “Fezailu’l-Kur’ân”, 14; Müslim, “Seläm”, 50-51; ayrıca bk. MUAVVİZETEYN).

İnsan üzerindeki bu olumsuz, saptırıcı etkisine ve insan için apaçık bir düşman olmasına (Yasin 36/60) ragmen tarihte seytanı yücelten ve ona tapınan gruplar da olmuştur. Günümüzde müslümanların yaşadığı bazı ülkelerde mensupları bulunan Yezidiler, inandıkları tek ilahın yeryüzünü yönetmek için “Melek Tavus” adını verdikleri seytan gönderdigine inanmaktadırlar (bk. YEZİDİLER). Son yüzyılda Batı’da ortaya akan ve adıma şeytana tapıcılık (satanizm) denilen bir akım da dini yozlaşmaya bağlı olarak, Batı’da ve diğer ülkelerde özellikle gençleri etkileyerek manevi değerlerin tahribine sebep olmaktadır (bk. SATANİZM). Bunun karşısında müminlerin görevi, dinimizin temel kaynağı olan Kur’an-ı Kerim ve onun hayata tatbiki olan sünnette ortaya konulan şeytan portresini iyi anlamak ve onun etkilerinden korunmaya çalışmaktır.

Hiç şüphe yok ki şeytan insanın apaçık bir düşmanıdır ve tek amacı onu yoldan çıkararak ebedi azaba sürüklemektir. İmtihan olunan insan ise, insan olmanın getirdiği zaaflar sebebiyle her an şeytanın telkinlerine kapılma tehlikesine maruzdur. Bu sebeple mümin, şeytanın saptırmaması ve kendisini günaha sürüklememesi için daima Allah’ın emirlerine ve Hz. Peygamber’in sünnetine uygun yaşamalı ve kötülüğe kapılmaktan Allah’a sığınmalıdır. Kur’ân-ı Kerim’de dile getirildiği üzere, “Rabbim! Şeytanların vesvese ve tahrikinden sana sığınırım. Onların yanımda bulunmasından da sana sığınırım, rabbim!” (el-Mü’minûn 23/97-98) şeklinde dua etmeli, Hz. Peygamber’in şu duasını dilinden düşürmemelidir:

Şeytanın vesveselerinden korunmak için dua Arapça ve anlamı:

أعوذ بكلمات الله التامات من غضبه وعقابه وشر عباده ومن همزات الشياطين وأن يحضرون.

“Allah’ın gazabı ve azabından, kullarının şerrinden, şeytanların vesveselerinden ve bana yaklaşmalarından Allah’ın eksiksiz olan tam kelimelerine sığınırım!” (Tirmizi, “Daavât”, 93).

Zaten müminin günlük hayatında her işe başlarken Eizti( أعوذ بال له من الشيطان الرجيم yaptigi istiaze ,yani billâhi mineşeytânirracîm / Allah’ın rahmetinden uzaklaştırılmış ve cennetten kovulmuş şeytandan Allah’a sığınırım) demesi de şeytanın iğvâsına karşı Allah’a sığınmasının, O’na güvenip dayanmasının bir ifadesidir (bk. İSTİÂZE).

Kaynak: Temel islam ansiklopedisi cilt 7

İbadetlerde Şeytan ve Cinlerden Korunmanın Yolu

Benzer Konularımız:

• Camide ve namazda şeytan ve cinler vesveselerinden Allaha sığınmak
• Vesvese yüzünden sure ve dua okuyamıyorum
• Rüyalar gerçek olur mu
• İntihar edeceğim ama korkuyorum
• Gusül abdesti alırken akla gelen küfür