Dinimizde Dua Adabı

Ebu Hureyre (r.a.) anlatır: Rasulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Kim Allah’a dua etmez (O’ndan dilekte bulunmaz) ise Allah o kimseye gazap eder.”***

Dua: İstemek, çağırmak, yalvarmak, dilekte bulunmak, Allah’a yalvarmak, O’na yakarmak gibi manalar ifade eder. insanın zaaf ve acziyyetini, ihtiyacını görüp, her şeye gücü yeten Allahu Teala’ya yalvarmasıdır.

Allah’a sunulacak talepleri sözlü veya yazılı olarak dile getiren metinlere de dua denilir. İslam litaratüründe ise Allah’ın yüceliği karşısında kulun aczini itiraf etmesini, sevgi ve tazim duygulan içinde lütuf ve yardımını dilemesini ifade eder. Arapçada kullanıldığı edatlara göre bir kimse için hayır duada veya bedduada bulunmak manalarını da taşır.

Dua, kişinin Allah’a kul olduğunu idrak etmesi ve bu inancın ilahi huzurda itiraf etmesidir. “Dua, ibadetin özüdür , ilğidir.
Dua, kuldan Allah’a yakarış ve sığınma, Allah’tan kula merhamet, bağışta ve korumadır.

Dua, Rabb ile kul arasında kurulan bir nevi canlı bağlantıdır. Aracısız olarak kulun Rabbi’ne içini döküşü, sızlanışı, nazlanış: ve yakarışıdır. Dua Rabb’e ibadetin ta kendisidir, ya da Rabbimiz’i yardıma çağrıdır. Dua ibadetin en kestirme yolu hatta “ibadetin ta kendisidir.” Peygamberimiz (s.a.v.): “Dua, ibadetin ta kendisidir” buyurdular ve sonra su ayeti okudular: “Rabbiniz: “Bana dua edin ki icabet edeyim. Bana ibadet etmeyi kibirlerine yediremeyenler alçalmış olarak cehenneme gireceklerdir” buyurdu.” (Gafir, (Mii’min) 40/60)

“Allah katında duadan daha değerli bir şey yoktur.”

Allah’ın rahmet hazinelerine ve cennetine ulaşmak için bir anahtardır:

“Kime dua kapısı acilmiş ise ona rahmet kapılan açılmış demektir. Allah’tan talep edilen (dünyevişeylerden ) Allah’ın en çoksevdiği afiyettir. Dua,inen ve henüz inmeyen her çeşit (musibet) için faydalıdır. Kazayı sadece dua geri çevirir. Öyleyse sizlere dua etmek gerekir.”

Zaten Rabbimiz ’in emri de böyledir:
“De ki: Duanız olmazsa Rabbim katinda ne kıymetiniz var!” (Furkan, 25/77)
“Bana dua edin size cevap vereyim.” (Mü’min, 40/60)

“(Resulüm!) De ki: Ben ancak Rabbime yalvarırım ve O’na kimseyi ortak koşmam.” (Cin, 72/20)

“De ki: ister Allah deyin, ister Rahman deyin. Hangisini derseniz olur. çünkü en güzel isimler O’na hastır…” (isra, 17/110)

“Ey Rabbim! Beni ve soyumdan gelenleri, namazı devamlı: kılanlardan eyle. Ey Rabbimiz! Duamı kabul et.” (İbrahim, 14/40)

“İnsanın asli vazifesi, iman ve duadır. Dua kulluğun ruhudur ve halis bir imanın neticesidir. Çünkü dua eden adam, duası ile gösteriyor ki; bütün kâinata hükmeden Birisi var ki, en küçük işlerimden her şeyimden haberdar, her şeyimi bilir; en uzak maksatlarını yapabilir; benim her halimi görür, sesimi işitir.
Öyle ise, bütün mevcudatın bütün seslerini istiyor ki, benim sesimi de işitiyor. Bütün o şeyleri O yapıyor ki, en küçük islerimi de O’ndan bekliyorum. O’ndan istiyorum,”

İmanı elde eden insan ruhu; manisiz, müdahalesiz her halinde, her arzusunda, her anda, her yerde o ezel ve ebed sultan, rahmet hazinelerinin maliki,
saadet definelerinin sahibi olan Allahu Teâlâ’nın huzuruna girip ihtiyaçlarını arzedebilir ve rahmetini bulup, kudretine dayanarak, kemal-i ferah ve süruru kazanabilir.”

Duası kabul olmayan 7 kişi