DİNİMİZDE BAYRAMLAR

İslamda bayramların yeri ve önemi

Bayram demek, Allah’ın kullarının takva imtihanından başarı ile açık alınla yine Onun huzuruna çıktıkları mübarek ve müşerref gün demektir. Bir ay boyunca nefsine hakim olarak yemeyi içmeyi Cenab-ı Hakk’ın rızasını terk eden, teravihler kılan zekat, sadaka ve fitresini veren inanan kulun dünyadaki mükafatıdır bayram. Nefisle, şeytanla ve şeytanlaşmış insanlarla yapılan başarılı mücadelenin zafer sevincidir bayram. Ramazan ayı, bir takva mektebi, bayram onun şehadet namesidir, mezuniyet belgesidir, diplomasıdır. Efendimiz cahiliye döneminde İslami olmayan anlayışa göre eğlencelerin terk edilip yerine Ramazan ve Kurban Bayramlarının kılındığını, bu günlerin sevinç ve sürur günleri olduğunu bizlere hatırlatıyor. (Ebu Davud) Pek tabiidir ki İslam’ın sevinç, eğlence ve kutlama anlayışı da kendine özgüdür.
Her şeyden önce Bayrama yine Rabbimizi hatırlayarak başlıyoruz ki bu bayram namazıdır. Bütün müminler sabahleyin bayram namazı kılmak için bir araya gelirler ve Rablerinin huzurunda boyun eğerken, secde ederken aynı zamanda bir cemaat olduklarını, İslam cemaati olduklarını fiili bir şekilde Rablerine göstermiş olurlar. Ölmüşlerin ziyaretleriyle, büyüklerin ellerinin öpülmesiyle, eş, dost, komşu, akraba ziyaretleriyle bu bayram neşesi ve sevinci paylaşılır ve bu mutluluk paylaştıkça artar ve çoğalır. Bayram namazıyla başlayan, ziyaretleşmelerle devam eden bu biz şuuru, İslam cemaati şuuru varsa küslüklerin ve dargınlıkların sona erdirilmesiyle de tamama erer.

Bayram demek birlik, beraberlik anlamına geldiğine göre sohbetimizi niçin müminler birlik ve beraberlik içinde bulunmalılar, Rabbimiz İslam Toplumunu bir cemaat olarak görmek istiyor, Cenab-ı Hak niçin yek vücut bir toplum istiyor bu sorulara cevaplar aramaya çalışalım.

Hz. Adem ile başlayan Hz. Muhammed ile son bulan bütün peygamberlerin tebliğ ettiği İslam inancının temel öğretileri şunlardır:

a) Yaratıcının Birliği:

Kuran-ı Kerimin bir çok ayetinde Rabbiniz tektir, birdir ifadesi hep tekrarlanır.
“İlahınız tek bir ilahtır. Ondan başka ilah yoktur, O rahmandır, rahimdir.” (Bakara, 163)
Bu ayetlerin vurguladığı husus şudur: insanlığın ve bütün alemlerin Rabbi ve Yaratıcısı birdir; herkes Ona ve yalnızca Ona itaat etmelidir. Bu inanç insanların zihinlerine yerleşince kabileler, aileler ve uluslar arasındaki her türlü tefrika anlamındaki ayrımcılık düşüncesi önemini yitirir. Tek olan Allah’a inanma hissi, insanlardaki üstünlük ve aşağılık duygularını yok eder.

b) Ana babanın birliği:

İnsanlığın bir tek kardeşlik haline getirmek için Kuran sadece Allah’ın birliğini ileri sürmekle yetinmez ve şu gerçeğe de işaret eder: Dil, renk, ulus, kabile ve ülke farklılığına rağmen insanlar tek bir aileden gelmiştir:

“Ey insanlar! Sizi tek bir nefisten yaratan ve ondan eşini yaratıp ikisinden de bir çok erkekler ve kadınlar üreten Rabbinizden korkun; adına birbirinizden dilekte bulunduğunuz Allah’tan ve akrabalık bağını (kırmaktan) sakının. Şüphesiz ki Allah sizin üzerinizde gözetleyicidir.” (Nisa, 1)
Tek bir nefis yani Adem (as). Ardından eşi Havva anamız. Yani temelde babamız da anamız da bir. Yani bu hepimizin kardeş olduğu anlamına gelir. Nitekim Rabbimiz Hucurat Suresi 13. ayet-i kerimede şöyle buyurmaktadır:

“Ey insanlar! Biz sizi bir erkek ve bir dişiden yarattık ve birbirinizi tanımanız için sizi taifelere ve kabilelere ayırdık. Allah yanında en üstün olanınız en takvalı olanınızdır.”
Değerli kardeşlerim! Bu ayetler bize şunları anlatıyor:
Herkesin kökeni birdir, bütün insanlar aynı anne-babadan gelmiştir. Bu sebeple insanların insanlar üzerinde ayrımcılık yapması, üstünlük kurmaya çalışması anlamsızdır. İkinci olarak insanların kabilelere, ailelere ve uluslara ayrılması insanların çoğalmasının tabii bir sonucudur. Nüfus arttıkça insanlar farklı bölgelere dağılmışlar, farklı coğrafi bölgeler ve farklı iklimler insanların renklerini, özelliklerini, dillerini ve hayat tarzlarını değiştirmiştir. Fakat bu değişiklikler soyluluk ve soysuzluk, üstünlük ve aşağılık ima etmez. Bu farklılıklar sadece birbirini tanıma ve bilme amaçlıdır, başka hiçbir anlam ifade etmez. Kaldı ki bir kimsenin herhangi bir ülkede, ulusta veya ailede doğması kimsenin kendi seçimi ve iradesiyle gerçekleşen bir husus değildir. İnsanın kendi iradesi dışında gerçekleşen bir husustan dolayı üstünlük kurmaya çalışmak makul değildir.

c) İnanç birliği:

Bizi ayrımcılıktan, tefrikadan uzak tutacak 3. husus da hiç şüphesiz inanç birliğidir. Hepimiz müslümanız, aynı dine inanmışız, aynı peygamberi, aynı Kitabı kabul etmişiz o zaman ayrımcılığın ve tefrikanın anlamı ne manası ne?!
Bu din tevhit dinidir, bu din birlik dinidir, bu din beraberlik dinidir bakın şu ayet-i kerimelere ve hadis-i şeriflere müminlerin birliğini ve beraberliğini nasıl anlatıyor:……………..

“Niyet ettim Allah rızası için vacip olan iki rekat Ramazan Bayramı namazını kılmaya, uydum hazır olan imama” diye niyet ederiz.
Tekbirden sonra herkes içinden Sübhanekeyi okur SONRA;
İmam biraz ara ile birbiri ardına ellerini kulaklarının hizasına kaldırarak 3 defa tekbir alır, cemaat de aynısını yapar (Zevaid Tekbirleri) Birinci ve ikinci tekbirlerde eller yana salınır, üçüncü tekbirden sonra ise eller bağlanır (2 SALLA 1 BAĞLA)

İmam gizli olarak Euzubesmele açıktan Fatiha ve bir zamm-ı sure okur. Ardından ruku ve secdeler yapıldıktan sonra 2. rekate kalkılır. İmam içinden besmeleyi, açıktan Fatiha ve Zamm-ı Sureyi okuduktan SONRA;
Üç tane tekbir alarak her seferinde eller kulakların hizasına kadar kaldırılır ve eller yana salınır 4. tekbirde ise rukuya gidilir. (3 SALLA 1 EĞİL)

Müslümanların yılda iki bayramı var dini bayramlar Ramazan Bayramı ile Kurban bayramıdır bundan başka bayramımız yoktur

Haftalık bayramımız da cuma günüdür

BENZER KONULAR:

• bayramlarda gelen bela ve musibetlerin hikmeti nedir?
• Ramazan ve Kurban bayramlarında Oruç Tutulur mu
• Oruç tutmanın ve bayramların toplumsal ilişkilere olan katkısı nedir
• Yurt dışında yaşayan müslümanlar oruç ve bayramları
• Bayram ne demek? İslamda bayramlar
• Tümünü görüntüle.